ILIPOISHIA:
Bado
nilikuwa nazikumbuka namba za siri nilizotumia kukifunga, macho yangu yakatua
juu ya kitu kilichosababisha nitabasamu! Siyo tabasamu la furaha, la hasha!
Tabasamu la kifo, tabasamu ambalo huwa linaonekana usiku wa giza totoro pekee.
SASA
ENDELEA...
Unaweza kujiuliza nilikuwa nimeona nini
kilichosababisha nitoe tabasamu la aina hiyo? Kihulka mimi ni mpole sana na
pengine upole wangu wa nje ndiyo unaosababisha wakati mwingine watu kunionea
waziwazi, wakiwa hawajui ndani ya moyo wangu kumejificha kitu.
Ilikuwa ni bunduki ninayoipenda sana,
AK47 ambayo ilikuwa imekatwa kitako na mtutu na kuifanya iwe na uwezo wa
kubebeka vizuri mikononi. Jinsi nilivyoipata silaha hii hatari, ambayo kisheria
haitakiwi kabisa kumilikiwa na raia, isipokuwa wanajeshi tu, ni stori ndefu
sana na yenye kusisimua kwelikweli.
Wakati mwingine binadamu wanakuwa
wepesi wa kuwalaumu wenzao kwa matokeo ya mwisho, lakini ni wachache wanaokuwa
wanaujua ukweli wa nini kinachosababisha mtu fulani akafanya tukio fulani.
Sikuwahi kudhani hata mara moja kwamba itafika siku nitakuwa nikiutegemea mtutu
wa bunduki kufanya kile ninachokitaka.
Kwa kipindi kirefu ndoto zangu
zilikuwa ni kusoma na kuja kuwa daktari bingwa wa magonjwa ya wanawake na
watoto, na nilisukumwa kuupenda udaktari kutokana na jinsi nilivyokuwa namuona
mama yangu akiteseka kwa kipindi kirefu kitandani, akiwa hana uwezo wa kufanya
kitu chochote kutokana na maradhi yaliyokuwa yanamsumbua.
Hata hivyo, ndoto zote hizo ziliyeyuka
kutokana na matatizo niliyopitia na japokuwa baadaye niliamua kuachana na mambo
hayo, siku hiyo nilijikuta nimetamani tena kufanya jambo kwa ajili ya
kujitetea.
Hakuna kitu ambacho nilikuwa
nakichukia kwenye maisha yangu kama kuonewa, shida na matatizo niliyopitia
maishani mwangu vilinifanya niwe na roho ya aina yake, ambayo wakati mwingine
nikikasirika utaona ni bora ukutane na mnyama mkali wa porini kuliko mimi.
Niliendelea kuitazama ile bunduki huku
tabasamu la kifo likiwa bado limetanda kwenye uso wangu, nikainua macho na
kutazama juu angani huku ile bunduki nikiwa nimeishikilia vilevile, nikaitazama
tena na kujaribu kuikoki, ikakubali na kutoa mlio fulani ambao kwa kipindi
kirefu ulikuwa unaashiria jambo baya na kila nilipousikia ujue kuna jambo baya
lilikuwa linaenda kutokea.
Unaweza kujiuliza, nini hasa
kilichotokea kwenye maisha yangu kiasi cha kufanya ndoto zangu za udaktari
ziyeyuke na kujikuta nikiishia kuwa mtumiaji mzuri wa bunduki za kivita wakati
hata jeshini sijawahi kupitia?
Nikisema mtumiaji mzuri wa bunduki
namaanisha hivyo, kwenye suala zima la kulenga shabaha na kufanya mashambulizi
ya kushtukiza, wenyewe wanaita ‘ambush’ nilikuwa vizuri kwelikweli kiasi kwamba
kipindi nilipoamua kujikita kwa asilimia mia moja kwenye kazi hiyo, licha ya
umri wangu mdogo nilikuwa tegemeo kwelikweli.
Ilikuwa ikitokea ‘kazi’, basi lazima
nitakuwa miongoni mwa watu wawili au watatu ambao ndiyo wanaoongoza msafara.
Baada ya hapo, niligeuka huku na kule kutazama kama kuna mtu alikuwa
ananitazama, nilipogundua kwamba niko peke yangu, harakaharaka nililirudisha
lile sanduku palepale lilipokuwa na kulifunga vizuri, kwa kutumia ‘chepe’
nikafukia na kuparudishia kama palivyokuwa awali.
Kwa muda wote huo, zana yangu nilikiwa
nimeivaa begani. Nilirudishia miche ya mipapai ambayo ilikuwa juu ya eneo hilo
kama njia ya ‘kuwazuga’ askari wasijue chochote kilichokuwa kinaendelea kisha
harakaharaka nikarudi mpaka ndani, nikachukua begi dogo lililokuwa darini na
kutoka nje.
Begi hilo lilikuwa na vifaa maalum
ambavyo kwa harakaharaka ungeweza kudhani labda ni vya ufundi wa umeme, lakini
kimsingi vilikuwa ni vifaa kwa ajili ya kusafishia bunduki.
Harakaharaka nilianza kuifungua silaha
hiyo na kwa sababu tayari nilikuwa na uzoefu wa namna ya kuifungua na kuifunga
upya kwa muda mfupi, ndani ya dakika chache tu nilikuwa nimeshaifungua,
nikaanza kuisafisha kwani haikuwa imetumika kwa muda mrefu kiasi.
Wakati nikiendelea na kazi hiyo, kwa
mbali nilianza kusikia muungurumo kama wa gari au pikipiki kubwa ukija kwa kasi
kubwa. Kengele ya hatari ikalia ndani ya kichwa changu, kwa kuwa nilikuwa
nakaribia kumaliza, niliamua kuifunga hivyohivyo, harakaharaka nikairudishia na
kuivaa begani.
Nikachukua koti langu la kazi, refu na
jeusi kisha nikafunga mlango na kuzunguka nyuma ya nyumba, nikakimbia na
kuyapita yale makaburi na kutokomea kwenye vichaka vilivyokuwa mita kadhaa
kutoka pale nyumbani.
Nikaenda kupanda juu ya mti mrefu wa
mkaratusi, nikawa natazama kwa mbali kuangalia muungurumo niliokuwa nausikia
ulikuwa unatokea wapi kwa sababu haikuwa kawaida kwa magari kuja huko
tulikokuwa tunaishi.
Nilichokuwa nimekihisi ndicho kilichokuwa
kimetokea, niliona pikipiki mbili aina ya Honda, zile kubwa kama zinazotumika
kwenye mashindano zikija kwa kasi kubwa huku wanaume wanne wenye miili mikubwa
wakiwa wamepakizana wawili wawili.
Walikuja kwa kasi kubwa mpaka pale
nyumbani kwetu, ile pikipiki ya kwanza ikasimama upande wa kulia na ile
nyingine upande wa kushoto kisha wote wanne wakateremka huku wakiwa wamevaa
kofia maalum za kuficha nyuso zao.
Japokuwa walikuwa wamejiziba nyuso
zao, niliweza kuhisi moja kwa moja kwamba ni watu niliokuwa nawafahamu kwa
jinsi miili yao ilivyokuwa na jinsi walivyokuwa wakitembea. Unajua kama mtu
umewahi kufanya naye kazi kwa karibu, hata ikitokea akajaribu kujibadilisha, ni
rahisi sana kumgundua, hivyo ndivyo ilivyotokea kwangu.
Nitakuja kueleza kwa kirefu baadaye ni
kwa namna gani mimi na watu hawa tulifahamiana lakini chanzo cha yote, kilikuwa
ni mtu mmoja tu. Mtu ambaye awali niliamini kwamba anaweza kunisaidia kuutua
mzigo mzito niliokuwa nao kichwani lakini mwisho akaishia kunibadilisha na kuwa
kiumbe mwingine tofauti kabisa.
Basi nikiwa pale juu ya mti,
niliwashuhudia watu wale wakigonga mlango kwa fujo kama walivyofanya jana yake,
na walipoona kimya, walivunja mlango na kuingia ndani kibabe.
Nikiwa sielewi hili wala lile,
nilimuona mmoja kati yao akirudi pale kwenye pikipiki, nikamuona akifungua
kidumu kilichokuwa na kimiminika ndani yake ambacho kwa mbali sikuweza kugundua
ni nini. Akarudi ndani kwa wenzake na kufumba na kufumbua, nilishtuka kuona
moshi mwingi ukianza kutokea madirishani napembeni ya paa.
Wale watu wakatoka haraka nje,
wakadandia pikipiki zao na kuziwasha, wakasogea mita kadhaa na kugeuka tena
nyuma, nadhani ili kuhakikisha kama walichokusudia kukifanya kinaenda kama
walivyokuwa wamepanga.
Nilishindwa kujizuia pale juu ya mti
kutokwa machozi, baada ya kuona nyumba yetu kuukuu ikiteketea kwa moto huku
wale washenzi wakigongesheana mikono kwa furaha na kuondoka kwa kasi kubwa na
pikipiki zao.
Nilikuwa na uwezo wa kufanya kitu
lakini niliona si busara kwa sababu naweza kujikuta naharibu zaidi mambo. Basi
niliendelea kushuhudia nyumba yetu ikiteketea huku moshi mkubwa ukiwa umetanda
angani, na kwa jinsi moto ulivyokuwa mkali, sikuweza kuokoa chochote.
Nilishuka na kukaa nje, mita kadhaa
kutoka moto ulipokuwa unawaka kwa nguvu, nikawa nimejishika tama huku moyoni
nikiwa na uchungu usiomithilika. Kwa ilivyoonesha, mtu aliyekuwa nyumaya
matukio yote hayo, alikuwa akitamani kuniona napata shida kubwa pengine kuliko
binadamu yeyote aliyewahi kuishi.
Kilichonifikirisha zaidi, kama mtu au
watu waliokuwa wanayafanya haya walikuwa na lengo la kuniua, kwa nini jana yake
walipokuja hapo nyumbani na kumteka Saima, hawakunipiga risasi na kuniua kabisa
wakati walikuwa na uwezo wa kufanya hivyo? Kwa nini waliniacha niendelee
kuishi?
Kwa jinsi nyumba zilivyokuwa
zimejengwa hapo kijijini kwetu, na kwa sababu sikupiga kelele zozote za kuomba
msaada, wanakijiji walikuja kuanza kukusanyika wakati moto ukiwa unaelekea
kuzimika baada ya kuwa umeteketeza kila kitu. Kwa sababu ninazozijua mwenyewe,
sikutaka kuzungumza na mtu yeyote, nikawahi kuondoka kabla hawajafika na kurudi
kule vichakani.
Nilikuwa nahitaji muda wa kukaa peke
yangu, kutafakari juu ya kilichotokea na kuchukua uamuzi wa nini cha kufanya.
Kwa hiyo niliendelea kujichimbia kule vichakani, machozi yakinitoka na
kuulowanisha uso wangu, nikawa natafakari nini cha kufanya.
Nilikaa huko mpaka giza lilipoanza
kuingia, nikavaa koti langu na kuhakikisha kama kitendea kazi changu kipo
kwenye hali nzuri, nikaianza safari ya kuelekea mjini kwa sababu katika kutafakari,
niliamua kwamba dawa ya tatizo siyo kulikimbia, ni kukabiliana nalo.
Kwa kuwa nilikuwa na picha ya watu
waliokuja kuchoma ile nyumba yetu na nilikuwa nafahamu wapi kwa kuwapata,
niliamua kuwafuata hukohuko ili kama mbwai iwe mbwai!
Huu ni uamuzi wa kijasiri sana ambao
unahitaji kweli uwe na moyo wa kishujaa kuuchukua kwa sababu watu niliokuwa
nawafuata hawakuwa wa mchezomchezo lakini ilikuwa ni lazima niende.
Niliamua kutembea kwa miguu kwa sababu
kwa hali niliyokuwa nayo, kama ningeamua kupanda gari basi ingekuwa rahisi kwa
watu kunishtukia kwamba nilikuwa na chuma begani na pengine kunikamatisha kwa
polisi.
Baada ya kutembea kwa muda mrefu,
hatimaye niliwasili jijini Dar es Salaam na moja kwa moja nilienda Manzese Tip
Top, kwenye maskani ya mmoja kati ya wale vijana aitwaye Ismail au Suma Baunsa
kama tulivyozoea kumuita.
Suma alikuwa akiendesha biashara ya
kuuza vinywaji kwenye grosari moja pale Manzese Tip Top na sifa kubwa ya
grosari yake ilikuwa ni kuuza kila aina ya pombe unayoitaka, kwa saa ishirini
na nne. Kwa nje ungeweza kudhani kwamba ni nyumba ya mtu lakini kumbe ndani
kulikuwa na ukumbi mkubwa ambako pombe zinauzwa usiku kucha na mchana kutwa.
Nilijua kwa vyovyote lazima Suma
atakuwa kwenye ofisi yake akisherehekea na wenzake kwa sababu mara zote, hata
kipindi ambacho tulikuwa tukishiriana nao kabla sijaamua kuachana na hayo mambo
na kuendelea na maisha yangu, tulikuwa tukipiga ‘ishu’, tunakaa nao kwenye
chimbo hilo kuwakwepa polisi na kiukweli hapo ndipo nilipojifunzia kunywa
pombe, kula mirungi na kuvuta bangi.
Baada ya kufika eneo hilo, nilijua
nikipitia mlango wa mbele, ni rahisi mabaunsa wake kunishtukia na pengine
kunizuia kuingia, kwa hiyo kwa sababu nilikuwa nazijua njia za mkato za
kuingilia ndani, nilitazama huku na kule na nilipojiridhisha kwamba hakuna
aliyekuwa akinifuatilia, niliruka ukuta mrefu wa uani, nikatua ndani
kimyakimya.
Nikaingia kwenye moja kati ya vyoo vya
wanaume vilivyokuwa huko uani, nikaikoki vizuri bunduki yangu na kuikamata
vizuri mkononi, nikatoka huku nikitembea kwa staili ya kuyumbayumba ili watu
waamini nilikuwa miongoni mwa wateja na nilikuwa nimelewa. Muziki ulikuwa
ukipigwa kwa sauti ya juu huku watu wengi wakiwa wanakunywa pombe, kutafuna
mirungi, kujidunga madawa ya kulevya na kila aina ya ufuska, huku wengine
wakifanya matendo yasiyostahili kufanywa hadharani na wanawake waliokuwa ndani
ya grosari hiyo ya aina yake.
Nilichezesha macho kwa kasi kubwa na
hatimaye nilifanikiwa kumuona Suma akiwa amekaa na mwanamke mmoja mnene
aliyevalia nusu utupu, wakiwa wananyonyana ndimi. Nikateleza kama nyoka na
kumfikia, kufumba na kufumbua tulikuwa tukitazamana naye, ana kwa ana huku
bomba la AK47 nikiwa nimelikandamiza kwenye ubavu wake wa kushoto.
“Inuka na ufanye ninachokueleza,
ukizingua unajua nini kitatokea,” nilisema kwa sauti ya chini lakini yenye
mamlaka, yule mwanamke akakurupuka akiwa ni kama haamini kilichotokea, Suma
naye akawa anatetemeka akiwa haelewi nimeingiaje pale.
Je, nini kitafuatia? Usikose Jumatatu
kwenye Championi Jumatatu.
No comments:
Post a Comment